Teodor Parnicki Knihy

Powieść historyczna Teodora Parnickiego wydana w 1944 roku w Jerozolimie (wydanie w Polsce: Wrocław 1949).Utw�r objęty był w 1951 roku zapisem cenzury w Polsce, podlegał natychmiastowemu wycofaniu z bibliotek. Srebrne orły to druga powieść w dorobku Parnickiego, a zarazem jedna z najpopularniejszych, o czym zdecydował tematyczny związek z dziejami kształtowania się polskiej państwowości (Parnicki rzadko nawiązywał w swoich książkach do historii Polski) oraz fakt, że jest to utw�r zbudowany dość tradycyjnie w por�wnaniu do p�źniejszych dokonań pisarza.Parnicki wkroczył do literatury z programem odnowy powieści historycznej. Postulatowi maksymalnej wierności źr�dłom i opracowaniom naukowym towarzyszyła ambicja wykorzystania zdobyczy nowoczesnej prozy psychologicznej.

Dramatyczny zapis biografii pisarza z ostatnich lat jego życia. Książka ukazuje się w setną rocznicę urodzin. Oprócz szczegółów dotyczących pracy twórczej i warsztatu pisarskiego, znajdziemy tu ciekawy obraz życia codziennego w latach osiemdziesiątych w Polsce. Wydanie jest bogato ilustrowane, zawiera fotografie z archiwum rodzinnego pisarza. Obowiązkowa lektura dla miłośników i badaczy twórczości Teodora Parnickiego. Teodor Parnicki (1908 – 1988) Prozaik. Laureat wielu nagród. Interesowały go przede wszystkim dzieje kultury i cywilizacji, przełomów i okresów schyłkowych, wzajemnego przenikania się różnych tradycji oraz walki o władzę polityczną. Jego twórczość stanowi najoryginalniejszą wersję polskiej powieści historycznej w XX w. i jedną z najbardziej interesujących w skali międzynarodowej.

Listy Teodora Parnickiego (1908-1988) do Konstantego Symonolewicza (1884-1952) to wyjątkowe świadectwo relacji uczeń mistrz. Adresat, wykształcony na Uniwersytecie Petersburskim orientalista, dyplomata i publicysta, pełnił w latach dwudziestych służbę dyplomatyczną w konsulacie polskim w Harbinie. W tym czasie, okresowo pracując jako nauczyciel historii i języka polskiego w miejscowym Gimnazjum Polskim, odegrał kluczową rolę w kształtowaniu się osobowości i zainteresowań literackich przyszłego pisarza. Otaczając przez kolejne lata swego ucznia niemal ojcowską opieką, był świadkiem jego dojrzewania jako człowieka i artysty. Listy składają się na wolny od jakichkolwiek retuszów autoportret psychologiczny i intelektualny Teodora Parnickiego z czasów młodości spędzonej we Lwowie, sporządzony na tle silnie spolaryzowanego pod względem ideowo-politycznym życia literackiego w Polsce drugiej dekady okresu międzywojennego.