Andrzej Glass Knihy

Covers the Lublin R-XIII, a Polish army observation and liaison plane.

Although built in fewer numbers than the PZL P.11, the PZL P.24 was for a period during the 1930's the fastest and most heavily armed single-seat fighter in the world.

Andrzej Glass CAŁE ŻYCIE POD WIATR – to tytuł najnowszej książki wydanej przez NWH. Autobiografia Andrzeja Glassa, wybitnego instruktora harcerskiego, konstruktora samolotów i popularyzatora historii lotnictwa. Andrzej Glass, syn jednego z twórców harcerstwa - Henryka Glassa, wnuk znanego polityka Stanisława Grabskiego, połączył swój lotniczy fach z działalnością społeczną, stając się współtwórcą harcerskich drużyn lotniczych. W swej autobiografii, obejmującej czasy od kilku ostatnich lat przed wojną, opowiada o rzeczach wielkich i małych, czasem bardzo drobnych, we wszystkim ukazując czytelnikowi jak nie zmarnować życia.

Na początku XX wieku polscy konstruktorzy odnieśli wiele sukces�w, znajdowali się w światowej czoł�wce. Wykazali się nie tylko dużymi zdolnościami konstruktorskimi, lecz także doskonałą umiejętnością maksymalnego wykorzystania skromnych możliwości, kt�rymi dysponowali. Autor serii Andrzej Glass w bardzo dokładny spos�b ukazał ich osiągnięcia i projekty. Podał wiele dokładnych danych technicznych, opisy historii poszczeg�lnych projekt�w oraz opis wykorzystania samolot�w w r�żnych dziedzinach życia. Zamieścił liczne fotografie i schematy.

PZL 4 W 1930 r. w PZL w Warszawie rozpoczęto pod kierunkiem inż. Stanisława Praussa opracowywanie szczegółowej dokumentacji konstrukcyjnej samolotu, który otrzymał oznaczenie PZL.4. Jego prototyp, o znakach rejestracyjnych SP-AGY, został oblatany 8 stycznia 1932 r. przez Bolesław Orlińskiego na lotnisku mokotowskim w Warszawie. Samolot – metalowy trójsilnikowy górnopłat ze stałym podwoziem – miał układ zbliżony do amerykańskiego samolotu Ford Trimotor. 19 czerwcu 1932 r. w I Międzynarodowym Mityngu Lotniczym w Warszawie J. Widawski zajął 3. miejsce na PZL. 4 w wyścigu samolotów pasażerskich. W 1937 r. został skreślony z rejestru i wymontowano zeń silniki. Skasowany płatowiec zdobyli Niemcy we wrześniu 1939 r. PZL 27 Pierwszym polskim samolotem z chowanym podwoziem. W celu uzyskania dużej smukłości kadłuba miejsca załogi i pasażerów były w jednym szeregu. Samolot został wykonany w wyniku zamówienia przez Ministerstwo Komunikacji opracowania szybkiego samolotu 2-3 silnikowego z wciąganym podwoziem, zabierającego 5-6 pasażerów. Otrzymał znaki rejestracyjne SP-ANP. Koszt samolotu wyniósł 380 tys. zł. W 1935 r. przeszedł 200-godzinne próby w ITL. W tym samym roku on po raz pierwszy zaprezentowany publicznie, podczas Mityngu Lotniczym (14-15 września 1935 r.) w Warszawie. W 1937 r. PZL. 27 został sprzedany wojsku dla ITL, gdzie był używany do przewozu ładunków, po wymontowaniu foteli. Wkrótce potem został rozbity pod Piasecznem k. Warszawy. PZL 44 „Wicher” W 1935 r. Państwowe Zakłady Lotnicze w Warszawie otrzymały od Ministerstwa Komunikacji zamówienie na nowoczesny metalowy dwusilnikowy samolot pasażerski, z chowanym podwoziem, zabierający 14 pasażerów i przewyższający nieco swymi osiągami samolot Douglas DC-2, wchodzący w tym czasie na linie PLL „LOT”. W 1936 r. przy współpracy PLL „LOT” wykonano makietę. Oblot prototypu, zamiast w planowanym terminie 1 września 1937 r., odbył się dopiero 12 marca 1938 r. Samolot oblatał pil. Bolesław Orliński na lotnisku Okęcie w Warszawie. Pierwszy lot trwał dość krótko, gdyż podczas lotu wyleciała przednia szyba w kabinie pilota. kadłuba i wnętrza kabin. W dniu 1 września 1939 r. pilot „LOT” W. Klisz ewakuował prototyp „Wichra” do Lwowa. Próba naprawy przeprowadzona w dniach 7-10 września przez inż. M. Suszyckiego i inż. Fabierkiewicza – nie powiodła się. „Wichra” pozostawiono w Skniłowie. Uruchomiony przez lotników radzieckich, został przetransportowany do Moskwy, gdzie przeprowadzono na nim loty porównawcze z innymi samolotami.

Na początku XX wieku polscy konstruktorzy odnieśli wiele sukcesów, znajdowali się w światowej czołówce. Wykazali się nie tylko dużymi zdolnościami konstruktorskimi, lecz także doskonałą umiejętnością maksymalnego wykorzystania skromnych możliwości, którymi dysponowali. Autor serii Andrzej Glass w bardzo dokładny sposób ukazał ich osiągnięcia i projekty. Podał wiele dokładnych danych technicznych, opisy historii poszczególnych projektów oraz opis wykorzystania samolotów w różnych dziedzinach życia. Zamieścił liczne fotografie i schematy.

W 1932 r. Departament Lotnictwa MSWojsk. zgłosił zapotrzebowanie na samolot rozpoznawczo-bombowy (tzw. liniowy), który stałby się następcą samolotów Potez XXVII, Potez XXV i Bréguet XIX. Projekt samolotu Lublin R-XVII, będący modyfikacją Poteza XXV z chowanym podwoziem, został odrzucony. W tym czasie pierwsze loty wykonywał samolot PWS-19, lecz chciano mieć do porównania również prototyp samolotu metalowego z państwowej wytwórni PZL. W 1932 r. inż. Stanisław Prauss rozpoczął pracę nad projektem samolotu rozpoznawczo-bombowego PZL. 23, opierając jego konstrukcję na projekcie PZL. 13.