Dostałaś ode mnie prezent, który w Japonii daje rodzina pana młodego jego przyszłej żonie. W tym furoshiki, zszytym z dwóch kawałków jedwabiu które symbolizują połączenie rodzin, są nici zwane mino, mają one przywiązać do ciebie męża. Lniane nici, a szczególnie ta jedna czerwona, symbolizują wspólne życie aż do śmierci. Dla japońskiego kobiety jest to najcenniejszy prezent, który powinien towarzyszyć jej przez całe małżeństwo. To jest talizman, który idzie z nią nawet do grobu - widząc niedowierzanie w moich oczach dodała - Tak, tak. Mino w furoshiki kładzie się do jej trumny. Pamiętaj, w tej chusteczce masz nici, które są kluczem do twojego szczęścia. Dziękuję. Będę strzec tego jak oka w głowie...
Anna Winner Knihy






Tamara
- 398 stránek
- 14 hodin čtení
Ukazująca się obecnie książka pt. 'Tamara' to historia życia nietuzinkowej kobiety, polskiej Żydówki, która do dwunastego roku życia była karliczką. Urodziła się na terenach dawnych Kresów polskich, należących po 1918 roku do Rosji Sowieckiej. Jako sześcioletnie dziecko została sprzedana do cyrku. Los sprawił, że wraz z cyrkiem znalazła się w Szwecji i tu włączona została do eksperymentalnego programu leczenia dzieci z zaburzeniami wzrostu. Pod opieką zastępczej rodziny dorosła, ukończyła studia i założyła rodzinę. Życie przyniosło Tamarze wiele radości i cierpienia, także wielkich miłości - w tym jedną, chciałoby się rzec, grzeszną. Ze wszystkich perypetii bohaterka wychodzi zwycięsko i wyciąga z nich jeden zasadniczy wniosek, który jest przesłaniem tej książki: najważniejsze w życiu są miłość, rodzina i zdrowie.
Kolejna, siódma już książka Anny Winner to 'Wracam z niepamięci' - historia młodego Szweda, który w wyniku urazu traci pamięć. Pobity do nieprzytomności i ciężko chory zostaje przewieziony do klasztoru buddyjskiego w Laosie. Tam leczą jego ciało, ale pamięć mu nie wraca. Nie wie kim był ani jak znalazł się w klasztorze. Przywdziewa szaty klasztorne i przez lata żyje jako rezydent Vet Inte. Mnisi pomagają mu odzyskać pamięć za pomocą medytacji i seansów hipnotycznych. Następuje metamorfoza - w miarę odzyskiwania fragmentów wspomnień z niedowarzonego młokosa rodzi się mądry, dojrzały mężczyzna, który postanawia naprawić zło wyrządzone wielu ludziom. Przesłaniem książki jest dobro, które czynione anonimowym ludziom wraca z nawiązką. Losy bohatera pokazane są na barwnym tle egzotycznych scenerii: szwedzkiej, greckiej, tajlandzkiej, laotańskiej, nawet chińskiej. Nie braknie też ciekawych szczegółów z życia w klasztorze buddyjskim, opisów obyczajów i wierzeń. Ta ciekawa, mądra i wzruszająca pozycja zasługuje na polecenie jej jak najszerszej publiczności.
Cień za tobą to symboliczny tytuł nowej, 16 już książki Anny Winner. Powieść, bazując na opowieściach i pamiętnikach, opowiada niezwykłą historię życia Maryni, która z uległej i niesamodzielnej dziewczyny przekształca się w Marynę. Kobietę, która potrafi podejmować ważne decyzje o własnym losie.
Zapraszam czytelników na spotkanie z wyjątkową kobietą. Ktoś może powiedzieć, jak można napisać powieść o służącej. Można. Bo Natalia nie tylko była służącą, także członkiem rodziny, powiernicą i przyjaciółką mojej babci. Przez kilka wojennych lat pomagała mojej mamie. Dla mnie, małej dziewczynki, była tylko Nacią. Na nowo poznałam ją dopiero w 1964 roku, gdy przyjechałam na badania terenowe organizowane pod auspicjami Polskiej Akademii Nauk. Mimo różnicy wieku zaprzyjaźniłam się z nią. Teraz ja stałam się powiernicą myśli, których nie chciała wypowiadać przed nikim. Jej opowieści, a później listy, prócz spraw prywatnych zawsze komentowały to, co się dzieje w Polsce. Były swoistym KALENDARIUM, w którym zapisywała ważne dla niej momenty. Mówiła, że pamięć jest ulotna, a daty nawet bardzo ważnych wydarzeń zapominane są zbyt szybko. Ta kobieta, która miała zaledwie średnie wykształcenie, imponowała inteligencją i swoją rozległą wiedzą. Interesowała ją astronomia, loty kosmiczne, ale też sport (kolarstwo) i muzyka Chopina. Zaskakiwała trafnymi ocenami politycznymi, poglądami na różnice pomiędzy wiarą w Boga a obrzędowością, którą stworzyli słudzy pańscy – Kościół. Kochała i była kochana. Poznajcie Natalię – piękną kobietę, którą pokochał mężczyzna o 17 lat młodszy od niej. Ich miłość przetrwała 48 lat.
Anfang gut? Alles besser!
Ein Modell für die Eingewöhnung in Kinderkrippen und anderen Tageseinrichtungen für Kinder
Im ersten Teil des Buches stellen die Autorinnen die theoretischen Grundlagen des Münchener Modells vor. Zentral für die Arbeit mit kleinen Kindern erscheint ihnen, dass sich Erzieherinnen und Erzieher der eigenen Rolle und der eigenen Einstellungen sowohl zu Eltern wie zur außerfamiliären Betreuung von Kleinkindern bewusst werden. Im zweiten Teil skizzieren die Autorinnen das Handlungskonzept zur Eingewöhnung im pädagogischen Alltag und beantworten im dritten Teil Fragen, die in der Praxis immer wieder gestellt werden. Beispiele, wie Teams bei Neueröffnungen das Eingewöhnungsmodell kreativ und flexibel nutzen können und Materialien, die helfen, die vielen notwendigen Gespräche mit Eltern zu planen und zu reflektieren, runden das Buch im vierten Teil ab. Mit diesem Buch möchten die Autorinnen sich bei allen Mitarbeiterinnen und Mitarbeitern bedanken, die sich trotz geringer gesellschaftlicher Anerkennung und Bezahlung, trotz vieler Vorurteile für die Kinder und ihre Eltern einsetzen. Durch ihre Arbeit ermöglichen sie den Kindern eine Entwicklung zu einer eigenständigen und gemeinschaftsfähigen Persönlichkeit und sorgen dafür, dass Kinderkrippen Orte sind, an denen Bildung, Erziehung und Betreuung gelingen.
Informationen zum Titel: Ohne Sprache kein Lernen, kein Leben Kindliche Neugier in Bildung zu verwandeln, ist hohe erzieherische Kunst, besonders im Bereich Sprache. Das Journal Sprache & Literacy liefert hierzu umfangreiches Hintergrundwissen. Zwölf Praxisbeispiele mit neuen, überraschenden Anregungen zur Sprachbildung und -förderung aus alltäglichen Situationen unterstreichen dies zusätzlich. Themen sind unter anderem Sprachentwicklung verstehen und Lesen anbahnen . Informationen zur Reihe: Die neue Buchreihe mit Journalcharakter präsentiert frühpädagogische Inhalte ganz anders: optisch und sprachlich mit der Leichtigkeit einer Zeitschrift, inhaltlich jedoch mit der nötigen Tiefe, um Kinder in ihrer Entwicklung zu begleiten. Mit den Bildungsjournalen können Sie Kindern helfen, das Lernen zu lernen durch Projektplanung, gezielte Förderung von Kompetenzen, Reflexion, Vernetzung mit anderen Kompetenz- und Bildungsbereichen, wissenschaftlich fundiertes Hintergrundwissen. So macht es einfach Spaß, Kinder bei ihrer Selbstbildung zu unterstützen. Sämtliche Materialien stellen das Kind als Individuum in den Mittelpunkt und wecken bei Kindern und Erzieherinnen die Neugier auf neue Themen. Erzieherinnen erhalten zudem viele Praxistipps. Die Bildungsjournale Frühe Kindheit sind in enger Zusammenarbeit mit anerkannten Wissenschaftlern und erfahrenen Praktikerinnen entstanden.
Hier stehen Kinder von 0 bis 4 Jahren im Mittelpunkt, denn ein professionelles Bewusstsein für Sprachförderung ist frühzeitig notwendig. Anhand von Alltagssituationen zeigt Anna Winner anschaulich und liebevoll, wie auch die Kleinsten sprachlich gefördert werden und Sprache nicht nur zur Kommunikation, sondern auch zum Denken und Fühlen nutzen. „Wie wohltuend, wenn ein Buch über Sprachförderung nicht fachchinesisch, sondern pointiert, warmherzig und witzig geschrieben ist!“ (Marianne Krug in KiTa Bayern, Heft 11)
Begleitstudie zur Suchtprävention im Kindergarten. In dieser Studie wird der Begriff der Lebenskompetenzen bei Kindern praxisnah aufgeschlüsselt. Die Ergebnisse der Befragung von Erzieherinnen in bayerischen Kindergärten werden vorgestellt und spannende Schlussfolgerungen für das Projekt gezogen.
Dziesięć kobiet z rodu Laponki Karin zostało naznaczonych lapońską klątwą. Historia ich życia, życia ich rodzin zawarta jest w dziewięciu rozdziałach. Opowiadają one o dawnej Szwecji i przepięknym Norrlandzie, Sztokholmie, Smalandzie. Czasem powtarzają się w tych opowieściach te same fakty, ale widziane inaczej. To celowy zamysł, bo każda z bohaterek, opowiadając o nich, używa własnej perspektywy. Opowieść rozgrywa się na przestrzeni ponad 100 lat i sięga współczesności. Jest to rodzaj sagi, choć opowiedzianej inaczej.