Neuroróżnorodność na polskich uczelniach

Více o knize

Autorzy publikacji mają nadzieję, że stanie się ona interesującym źródłem wiedzy dla nauczycieli akademickich, studentów, przedstawicieli władz uczelni, pracowników administracji, badaczy oraz osób odpowiedzialnych za rozwój szkolnictwa wyższego. Neuroróżnorodność to zjawisko coraz bardziej obecne w życiu społecznym, definiowane jako zróżnicowanie ludzkiej populacji pod względem rozwoju i działania mózgu, co wpływa na doświadczenie świata i funkcjonowanie w różnych kontekstach, takich jak szkoła czy praca. Źródła tej różnorodności obejmują zmienność genetyczną oraz czynniki środowiskowe. Szacuje się, że 15-20% populacji stanowią osoby z neuroatypowością, w tym osoby w spektrum autyzmu, z ADHD/ADD, dysleksją, dyskalkulią, dyspraksją czy zespołem Tourette'a. Niezdiagnozowanych, przejawiających neuroatypowe cechy, może być jeszcze więcej. Świadomość neuroróżnorodności otwiera nowe perspektywy w myśleniu o relacjach społecznych oraz o sobie samym. Koncept ten uwalnia od medycznego ujmowania spektrum autyzmu i ADHD, podkreślając znaczenie dostosowania środowiska do indywidualnych potrzeb, co ma kluczowe znaczenie dla rozwoju i realizacji życiowych celów jednostek oraz społecznych procesów.