Knihobot

Lucía Etxebarria de Asteinza

    7. prosinec 1966

    Lucía Etxebarria se ve své tvorbě zaměřuje na témata lásky, sexuality a ženské identity, často s feministickým nádechem. Její styl je energický a přímý, vyznačuje se využíváním moderního jazyka a odkazů na populární kulturu. Etxebarria zkoumá složitost mezilidských vztahů a hledání smyslu v současném světě. Její díla odrážejí snahu o upřímné a nekompromisní zobrazení života.

    Lucía Etxebarria de Asteinza
    Aime-moi, por favor!
    Un miracle en équilibre
    De todo lo visible y lo invisible
    Von allem Sichtbaren und Unsichtbaren
    Láska, zvědavost, prozac a pochybnosti
    Beatriz a nebeská těl(es)a
    • 2015

      Fou, impossible, fusionnel, contre nature, examiné dans tous ses états mais toujours du point de vue des femmes, l'amour est le fil secret qui traverse ces histoires. D'un bout à l'autre du spectre social, ces quinze instantanés dressent un bilan choc de la condition féminine au XXIe siècle. Impertinente, Lucía Etxebarria croque sans concession et avec un humour cru les relations homme-femme, femme-femme, et plus si affinités... Sa morale, « plutôt seule que mal accompagnée », touche aux nerfs de nos existences chaotiques et retrouve la densité d'Amour, Prozac et autres curiosités. Une virée speed au cœur de la féminité vraie et émouvante.« Un drôle de kaléidoscope affectif, bien fracassé. »Clémence Boulouque, Madame Figaro

      Aime-moi, por favor!
    • 2014

      Si a veces te desesperas y sospechas que alguien te ha estafado, que no te habían contado que el camino de la maternidad podía llegar a ser tan duro... Estupendo. Bienvenida al club de las malas no somos las mejores pero somos mayoría. Este club, por cierto, admite también como socios a padres, profesores, tíos, abuelos y todo aquel que se sienta involucrado en la aventura de crecer con los niños.

      club de las malas madres
    • 2010

      Ce que hommes ne savent pas

      • 256 stránek
      • 9 hodin čtení

      La mayoría de los hombres no tienen ni idea acerca de los deseos y fantasías de las mujeres. Lo peor es que la mayoría de las mujeres tampoco. En este libro se intenta, desde la literatura, dar voz a las mujeres para que nos cuenten lo que casi nunca se ha contado. ¿Esperamos excitar al lector o a la lectora? ¿Suscitar una discusión o debate sobre la violencia y la dominación en la construcción del deseo femenino y masculino? ¿Dar a conocer a algunas de las autoras jóvenes más interesantes y menos atendidas de la nueva literatura española? Todo eso y mucho más. Cada lector o lectora puede elegir a qué carta quedarse. Sobre todo, esperamos que el libro le haga pasar un buen rato, y que durante el tiempo que le dure la lectura no lo pueda soltar de las manos, o de la mano, si nos atenemos a aquel viejo dicho que decía que la literatura erótica es aquella que se lee con una sola mano. Introducción y estudio crítico de Lucía Etxebarria y trece cuentos de Lucía Etxebarria, Andrea Menéndez Faya, Lola Beccaria, Cecele, Silvia Uslé, Marta Sanz, Silvia Grijalba, Espido Freire, Eugenia Rico, María Frisa, Inma Turbau y Coché Echarren.

      Ce que hommes ne savent pas
    • 2010

      Il vero è un momento del falso

      • 300 stránek
      • 11 hodin čtení
      3,4(283)Ohodnotit

      In una pineta alla periferia di Madrid viene ritrovato il corpo di Pumuky, cantante e leader di uno dei gruppi rock del momento. Morto per un colpo alla testa, a ventisette anni. Tutto fa pensare a un suicidio, ma qualcuno ipotizza che sia stato ucciso: magari dal suo migliore amico, o forse dalla sua ex, o da un pusher a cui doveva dei soldi. Il mondo di Pumuky era segnato da fragilità ed eccessi: il grande vuoto per la perdita della madre, l'abuso di cocaina, l'attrazione per donne spesso più mature, l'amicizia quasi morbosa con Mario e Romano con cui ha poi fondato la band dei Sex and Love Addicts. A raccontare la sua vita e a dare conto della sua morte vengono chiamati tredici "testimoni", le persone che più gli erano vicine, legate a lui e fra loro da una fitta rete di relazioni, professionali e affettive.

      Il vero è un momento del falso
    • 2008

      De la mano de varios personajes que se entrecruzan a lo largo de toda la obra, con una prosa más depurada que nunca, Lucía Etxebarria trenza amores y destinos entre los habitantes de uno de los barrios más representativos de Madrid, Lavapiés. La autora dibuja un fresco sobre la inmigración, la pluralidad étnica y la lucha diaria, entre la modernidad y la miseria, por salir adelante.

      Cosmofobia
    • 2006

      Una donna che racconta se stessa, in prima persona e senza nessuna concessione all'ipocrisia: e ci narra di un passato torbido, di una scrittrice che affronta i temi della tossicodipendenza per poi finire a sua volta preda di un'esistenza tumultuosa, dominata dall'alcool e dalle droghe. Ma c'è un momento di svolta, ed è un viaggio di lavoro negli Stati Uniti: qui la donna scrittrice allo sbando conosce finalmente un uomo di cui si innamora e da cui si accorge, una volta tornata in Spagna, sua terra di origine, di aspettare un figlio. È la sorpresa che decreta la fine di un certo tipo di vita: adesso la protagonista si trova in bilico tra un passato in cui deve mettere ordine e un futuro nuovo, che la attende inesorabile.

      Colección Especial: Un milagro en equilibrio
    • 2005

      Raquel ist 25 Jahre alt, hat ein Kunststudium abgeschlossen und ist ein gefragtes Model. Eigentlich stimmt alles in ihrem Leben, hätte sie sich nicht in diesen verheirateten Mann verliebt. Raquels beste Freundin, die Schriftstellerin Elsa, trauert ihrem verflossenen Liebhaber nach. Maria hat Karriere gemacht, doch erst ein Spontanurlaub öffnet ihr die Augen. Und Susi, die Juristin und passionierte Schwimmerin, hat sich früh schon in den eigenen Bruder verliebt. Vier Freundinnen, Stadtneurotikerinnen wie sie im Buche stehen, kämpfen um Liebe und lernen, ihr Leben ohne falsche Schamgefühle zu leben.

      Wir sind anders als die anderen Frauen
    • 2005

      Io non soffro per amore

      • 280 stránek
      • 10 hodin čtení
      3,3(270)Ohodnotit

      Smettere di soffrire per amore si può. Parola di Lucía Etxebarría. Tutto sta nello sfatare certi miti e nel saper lavorare su se stessi. Cosa regala, infatti, l'amore? La sensazione inebriante di toccare il cielo con un dito, di sentire che siamo creature uniche e meravigliose, indispensabili per il prossimo come l'aria che respira? Ci rende infinitamente sicuri di noi? La realtà è spesso assai diversa. Dietro donne e uomini che si accaniscono a voler assomigliare ai modelli imposti dai media, che sfilano per le strade sfoggiando vestiti identici, con corpi smilzi a forza di patire la fame e con relazioni all'apparenza felici, si nascondono quasi sempre un'insicurezza di base e l'incapacità di volersi bene veramente o almeno di accettarsi. Ci sono persone scontente di sé, perché qualcuno le vuole cambiare, oppure le svaluta, o perché nel partner cercano, sbagliando, una figura parentale. A tutti costoro, senza distinzione di genere, gusti sessuali o ambiente sociale, l'autrice mette a disposizione la propria esperienza diretta di donna disinibita e in apparenza scanzonata, ma capace di un'autoanalisi sincera. Lo fa senza imbarazzi, mezzi termini o inibizioni: ricorda a maschi e femmine che a contare davvero non è l'immagine, ma l'indipendenza di giudizio. Conquistandola sarà più facile piacere a se stessi, instaurare un rapporto sereno con gli altri e riuscire finalmente a dire basta con le pene d'amore.

      Io non soffro per amore
    • 2004

      Un miracle en équilibre

      • 414 stránek
      • 15 hodin čtení
      3,2(12)Ohodnotit

      Loin des clichés, Lucía Etxebarria livre, à travers cette longue lettre d'une jeune mère à sa fille, une réflexion jubilatoire sur la féminité actuelle. Tour à tour drôle, piquante et poétique, elle lui parle des désirs multiples et parfois contraires qui tiraillent le cœur de la femme moderne : être indépendante, attirante, active, aimante exemplaire, l'une après l'autre ou toutes à la fois. Elle lui parle aussi de ses doutes d'écrivain, de l'inspiration capricieuse et de la cavalcade impatiente des idées et des mots. Ce roman bourré d'humour et d'émotion a reçu le prestigieux prix Planeta, équivalent espagnol du prix Goncourt.

      Un miracle en équilibre