Knihobot

Dany Laferrière

    13. duben 1953

    Dany Laferrière se ve svých dílech zabývá tématy identity a exilu, přičemž často využívá své zkušenosti z rodného Haiti a života v Americe. Jeho psaní je charakteristické poetickým jazykem a pronikavým pozorováním lidské duše. Laferrière se ve své literatuře noří do složitosti mezikulturních vztahů a hledání domova v neustále se měnícím světě. Je považován za klíčovou postavu současné frankofonní literatury, jehož díla oslovují čtenáře svou hloubkou a upřímností.

    Dany Laferrière
    Tagebuch eines Schriftstellers im Pyjama
    Granate oder Granatapfel - was hat der Schwarze in der Hand?
    Ich bin ein japanischer Schriftsteller
    Das Rätsel der Rückkehr
    Vůně kávy
    Jak se milovat s černochem a neunavit se
    • 2015

      Mit seiner lockeren und charmanten Art hat der Autor in Frankreich die Medien für sich gewonnen, seine Bücher erzielen hohe Auflagen und die Lesungen sind gut besucht. 2014 wurde sein erstes auf Deutsch erschienenes Werk mit dem Internationalen Literaturpreis ausgezeichnet. Der Roman ist eine Hommage an das Lesen und Schreiben, ideal für Literaturbegeisterte und angehende Autoren. Humorvoll verwebt der Autor Anekdoten und theoretische Überlegungen, während er Ratschläge an einen „jungen Autor“ gibt. Diese kleinen Erzählungen behandeln die Freuden und Leiden des Schreibens, Schreibhemmungen und das Überarbeiten von Texten. Kioskszenen dienen als Bühne für die Fragen des Publikums an den Autor. Kurze Kapitel verbinden Szenen, Reflexionen und Biografisches. Der Autor untersucht die These, dass literarischer Geschmack beim Lesen der Großen entsteht und zeigt, wie ein gelungener Satz klingen muss, inspiriert von Tolstoi, Marquez und Kafka. Um diese Meister zu verstehen, muss man mit ihnen ins Gespräch kommen: „Sprechen Sie laut mit dem Klassiker. Er kann Sie hören.“ Der Roman ist ein Eintauchen in die Literatur und eine Reise um die Welt, die das Bild eines haitianischen Autors vermittelt, der Stereotypen und kulturelle Vorurteile durchbricht.

      Tagebuch eines Schriftstellers im Pyjama
    • 2013

      Wie schon sein Vater in den 1960er Jahren, entschließt sich der 23jährige Journalist Dany Laferrière 1976 ins Exil zu gehen, nachdem ein Freund und Kollege von Paramilitärs im Dienst des Diktators François Duvalier ermordet wurde. Er geht nach Kanada, lebt in der Metropole Montréal, wo ihn dreiunddreißig Jahre später eines Nachts am Telefon die Nachricht erreicht, dass sein Vater in New York soeben gestorben ist. Die ihn unvorbereitet treffende Nachricht lässt ihn erstmals an eine Rückkehr in seine Heimat denken, uber sein Leben im Exil seit seiner Ankunft in Montréal refl ektieren. Erinnerungen aus den Tiefen der Kindheit und Landschaften kommen in ihm hoch, als 'langsame Vorbereitungen zur Abreise', wie er es selbst bezeichnet. Gemeinsam mit seinem Neffen, seinem jungeren Alter Ego, bereist er Haiti, wo die Bevölkerung hungert und unter der politischen Verfolgung und Korruption leidet. Er trifft auf ein schwer gepruftes Land, das aber auch in die lebendige Kunstszene und die Jugend große Hoffnung setzt. Inspiriert von Aimé Césaires Cahier d'un retour au pays natal ist der Roman in Versform geschrieben, die ohne Reime und fi xes metrum auskommt. Die Rhythmen und Klangwiederholungen ergeben einen sehr musikalischen Erzählstil, der eher einem Popsong als einem Langgedicht ähnelt, was den großen Erfolg des Buchs im französischen Sprachraum erklärt.

      Das Rätsel der Rückkehr
    • 2009

      Le narrateur, écrivain vivant à Montréal, vient d'être informé de la mort de son père. Pour se rendre aux funérailles, il remonte tout d'abord vers le nord puis part pour Haïti, son pays d'origine, avec son neveu. Un roman en prose et en vers libres.

      L'énigme du retour : roman
    • 2001

      Pays sans chapeau est l'histoire d'un retour. Après vingt années passées à Montréal et Miami, l'auteur rentre chez lui, à Port-au-Prince, Haïti. Le pays, en apparence, est le même. L'odeur du café est la même, la pauvreté aussi, crue et violente, jusqu'aux amis qui sont restés fidèles à leur jeunesse. Mais au fil des jours, des silences de ses proches, des mots chuchotés par la rue, c'est à une enquête sur les morts que se livre l'auteur, zombis haïtiens et fantômes installés dans le quotidien de chaleur et de bruit de la ville. Un recensement en Haïti, tu parles... Les gens disent n'importe quoi. " Combien d'enfants avez-vous Madame ? Seize. - Où sont-ils ? - Tous les neuf sont à l'école. - Et les autres ? - Quels autres ? - Les autres sept enfants. - Mais, monsieur, ils sont morts. - Madame, on ne compte pas les morts. - Et pourquoi ? Ce sont mes enfants. Pour moi il sont vivants à jamais. " Un livre infiniment touchant, qui oscille entre l'émotion du retour au pays et la magie des dieux cachés.

      Pays sans chapeau
    • 2001

      Vůně kávy

      • 248 stránek
      • 9 hodin čtení
      3,8(556)Ohodnotit

      Jeden z nejvýznamnějších kanadských spisovatelů Dany Laferriere napsal útlou knihu vzpomínek na jednu etapu svého raného dětství, jež bylo navzdory tehdejší kruté haitské diktatuře a všeobecně panujícímu strachu idylické. Malý chlapec žije u babičky, které se říká Da, pod bdělým, ale vroucím dohledem tetiček. Stačí malá horečka a hoch se musí na nějakou dobu vzdát her s kamarády. A tak tráví čas na dřevěné terase spolu s Da, která se pohupuje v křesle a pro sousedy a kolemjdoucí má kdykoliv připravený šálek kávy. Její vnuk zatím pozoruje mravence mezi prkny podlahy, sleduje kapky deště dopadající na zem, dívá se a poslouchá, o čem mluví dospělí, poslouchá, a přitom vdechuje vůni života a kávy. Vůně kávy je uhrančivá kronika dětství, příběh cesty do časů, kdy je všechno křehké a okouzlující.

      Vůně kávy
    • 1997

      La vraie vie commence à quinze ans. Dans une île des Caraïbes, ce Nouveau Monde propice à toutes les joies, à toutes les misères, à toutes les découvertes. Celle, surtout, des femmes, à qui on doit tout, la vie, certes, mais aussi cet obscur objet du désir."La chair du maître", Échec et mat. L'homme est ainsi fait, qu'il va sans cesse entre deux points, l'alpha et l'oméga, dans le plus exubérant des désordres amoureux, se croyant libre à l'infini, ce qui peut être fort contestable, mais n'en est pas moins vrai comme est vraie la violence des rapports amoureux, ou celle de la beauté pure aperçue au coin d'une rue, stade suprême d'une vénalité qui n'a rien de dé l'amour est un métier qui s'apprend.Ce livre ne tue pas le temps, il réinvente la guerre, celle des apôtres d'Éros, qui préfèrent vivre collé-collé dans les sanglots longs des étés interminables, en risquant corps et biens. L'enjeu est ré cet âge d'or, berceau de toutes les utopies, annonce-t-il la chute du temps, la fin du paradis ?Dany la ferrière nous ouvre son jardin intime. Son huitième ouvrage, sans graisse ni point mort, est pétri avec la bonne pâte faite de rêves, de fantasmes et d'histoires vraies... venues d'ailleurs. Cela a ses avantages. Mais l'écrivain Laferrière fait plus que nous divertir. Il démontre que la littérature n'est pas morte et qu'on peut encore écrire en toute liberté.

      La chair du maître
    • 1991
      3,8(748)Ohodnotit

      Kanadský frankofonní prozaik Dany Laferrière (nar. 1953) je původem z Haiti. Do Kanady emigroval roku 1978, působil nejprve jako novinář a publicista. V autobiograficky inspirovaném románu Jak se milovat s černochem a neunavit se, kterým se proslavil i díky vtipnému a chytlavému názvu, ironicky a s cynickou nadsázkou líčí rasové problémy soužití různých ras v Kanadě z velmi málo „politicky korektních“ pozic (například schválně používá slovo negr). Historii i současnost tohoto soužití nahlíží autor vtipným prizmatem erotiky, někdy i trošku drsnější, džezu, buddhismu a psychoanalýzy.

      Jak se milovat s černochem a neunavit se